Πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα πετρόκτιστου Σχολείου ( με αρμούς και ξύλινη τετράριχτη στέγη) , που κατασκευάστηκε το 1931 όταν Υπουργός Παιδείας ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, και είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις μνήμες των κατοίκων της περιοχής. Το ιστορικό κτίριο του πρώην δημοτικού σχολείου έχει μετατραπεί σε Λαογραφικό Μουσείο καθώς και σε μουσείο που «στεγάζει» την ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου. Βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του χωριού με ενδιαφέρουσα τυπολογία. Αποτελείται από δύο διαφορετικά κτίρια (διαφορετικού μεγέθους) που συνδέονται μεταξύ τους με ημιυπαίθριο χώρο και υπαίθρια αυλή. Το μεγαλύτερο προς τα δεξιά φιλοξενούσε το Δημοτικό σχολειό και το μικρότερο τον ξενώνα. Μεταξύ τους συνδέονταν με τον ημιυπαίθριο χώρο (πετρόχτιστος με δίρριχτη ξύλινη σκεπή) που ανοίγεται προς τον κάμπο στηριζόμενος σε λίθινους πεσσούς. Ο χώρος λειτουργεί σαν θέατρο το καλοκαίρι. Τα κτίρια έχουν υποστεί μερικές επεμβάσεις π.χ. αντικατάσταση γείσου και κορωνίδας στέγης με μπετόν, πρόσθετα στέγαστρα εισόδων, δημιουργία χώρου κάτω από το επίπεδο της αυλής ( όπου βρίσκεται και το μουσείο). Το κτίριο όπως και η πέτρινη σκάλα που οδηγεί στα χαμηλότερα επίπεδα αυλών έχει ενδιαφέρον τυπολογικό και ιστορικό.
Γκαλερί
