
Ωδείον Πάτρας - Patras' Odeon
Οικοδομήθηκε το 160 μ.Χ., λίγο νωρίτερα από το Ωδείο του Ηρώδου του Αττικού και είναι μικρότερο σε διαστάσεις από εκείνο. Ανακαλύφθηκε το 1889, αποκαταστάθηκε το 1952 και έκτοτε φιλοξενεί τις θερινές πολιτιστικές εκδηλώσεις της πόλης (χωρητικότητα 2000 θεατές). Στον περιβάλλοντα χώρο του εκτίθενται σαρκοφάγοι και ψηφιδωτά. Αποτελείται από τέσσερις κερκίδες εδωλίων κάτω, και επτά άνω του διαζώματος. Ο έξωτερικός τοίχος έχει πέντε εισόδους προς την σκηνή και τα παρασκήνια. Το προσκήνιο είναι προσιτό από δύο κτιστές σκάλες, μία δεξιά και μία αριστερά. Η ορχήστρα είναι πλακόστρωτη και χωρίζεται με ημικυκλικό θωράκιο από το κοίλο. Ήταν εντελώς καλυμμένο με χώματα, μέχρι το 1889 όπου ξαναήρθε στο φως κατά την διάρκεια των εργασιών εκσκαφής στο λόφο για την επιχωμάτωση του λιμανιού. Πέρασαν αρκετές δεκαετίες έως ότου ξεκινήσει η διαδικασία της αναστήλωσης του που ολοκληρώθηκε το 1956, χρονιά κατά την οποία το Αρχαίο Ωδείο απέκτησε την αρχική του μορφή. Την ίδια δεκαετία, μετατράπηκε σε αρχαιολογικό χώρο με την έκθεση σαρκοφάγων, ψηφιδωτών και άλλων αρχαίων ευρημάτων.